Witaj w naszym Serwisie
| Imieniny obchodzą: Ilona, Jerzy, Wojciech |
Nawigacja
Aktualny czas
Tłumaczenie strony
Liturgia na dziś
Czytań Mszalnych
Modlitwa Internauty
przed lub zamiast
siedzenia
przed komputerem
Boże,
Prawdo odwieczna
– wierzymy w Ciebie.
Boże, Mocy nasza
i Zbawienie nasze
– ufamy Tobie.
Boże,
Dobroci Nieskończona
– z całego serca
miłujemy Ciebie.
Tyś Słowo swe posłał
dla zbawienia świata
– spraw, abyśmy wszyscy
w Nim jedno byli.
Napełnij nas
Duchem Syna Twojego
– abyśmy sławili
imię Twoje.
Amen.
Jesteś w: Wydarzenia » Pielgrzymki » List Biskupa Płockiego z okazji XXX Pielgrzymki na Jasną Górę
List Biskupa Płockiego
z okazji XXX Pieszej Pielgrzymki
Diecezji Płockiej na Jasną Górę
„Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi!” (2 Kor 13,13). Pozdrawiam Was, Umiłowani Bracia i Siostry, słowami św. Pawła kończącymi jego 2 List do mieszkańców Koryntu. To pozdrowienie zapisane w dzisiejszym drugim czytaniu liturgii słowa odsłania nam jedną z największych tajemnic naszej wiary, misterium dotyczące samej istoty Boga – Jednego w trzech Osobach.
Tej niedzieli – w uroczystość Trójcy Przenajświętszej, chcemy pokornie kontemplować tę tajemnicę. Św. Jan w sercu swojej Ewangelii poucza nas dziś: „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne”. Tydzień temu doświadczyliśmy osobiście w liturgii, że ten Umiłowany Syn Boży - Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Jezus posłał nam Ducha Pocieszyciela, Ducha Świętości i Miłości, który jako trzecia Osoba Boska uczy nas wierzyć we wszystko, co sam Pan nam objawił.
Moi Drodzy, od pierwszych chwil mojej biskupiej posługi w naszej diecezji, wyraźnie rozumiałem i odczuwałem, że w sercu Kościoła Płockiego bije silne i ożywcze tętno ducha modlitwy i nawrócenia ku Trójjedynemu Bogu, także poprzez pokutę, umartwienie i zadośćuczynienie. Spotykałem tu bowiem od początku kapłanów i ludzi świeckich, starszych i młodych, którzy autentycznie poszukiwali żywego Boga, odkrywali głębiej sens Ewangelii oraz szczerze pragnęli prawdziwej odnowy Kościoła, odważnie wychodzącego naprzeciw coraz bardziej skomplikowanym potrzebom współczesnego człowieka.
Jedną z wielu rzeczywistości duchowych, w których tak przejrzyście ujawnia się radykalny duch Nowej Ewangelizacji świata, jest Piesza Pielgrzymka Diecezji Płockiej na Jasną Górę. Czas planowania rozpoczynających się za kilka dni wakacji i okrągła, trzydziesta rocznica naszej Płockiej Pielgrzymki jest dla mnie przynagleniem, aby wśród różnych propozycji turystycznych, wypoczynkowych czy duchowych – zwrócić Waszą uwagę i zachęcić do podjęcia trudu pielgrzymowania.
Staram się wiernie od kilku lat, w pierwszych dniach sierpnia, w miarę moich możliwości, uczestniczyć w tym tak ważnym apostolskim przedsięwzięciu naszej diecezji. Ufam, że jest to pożyteczne dla postępu wiary lokalnego Kościoła, aby jego biskup sam stawał się pątnikiem i przychodził do Jezusa podobnie, jak jeden z ewangelicznych pielgrzymów, proszących Jana Chrzciciela ze skruchą o oczyszczenie i umocnienie nad rzeką Jordan. Cieszę się spotykając co roku podczas pielgrzymki tak wielu ludzi, szczerze pragnących nawrócenia i odkrywających na nowo zapomniane źródła życia wewnętrznego. Gdy głoszę konferencje na pątniczym szlaku, gdy spowiadam, gdy rozmawiam z pielgrzymami podczas chwil odpoczynku, wierzę, że i dziś są uczniowie Jezusa z Nazaretu, których dusze nie postarzały się i którzy zachowali tak potrzebną dla świadczenia o Zmartwychwstałym duchową sól entuzjazmu wiary. Budujące jest to, że nasza sierpniowa pielgrzymka wciąż pociąga ludzi, których nie zadowalają tak liczne dziś i niebezpieczne duchowe iluzje, powierzchowne szkoły modlitwy, czy zjawiska będące zaledwie namiastką prawdziwego doświadczenia Boga. Płoccy pielgrzymi pragną czegoś więcej i podczas dziewięciu dni rekolekcji w drodze przyjmują zdrowy pokarm duchowy oparty na rzeczywistej doktrynie Kościoła, pracują solidnie nad usunięciem swoich wad, spowiadają się szczerze i otwarcie, oraz karmią się na pokutnym szlaku Chlebem Eucharystii. Również i w tym roku czekam już i pragnę uczestniczyć w pieszej pielgrzymce, która po raz trzydziesty, 6 sierpnia, wyruszy ze Wzgórza Tumskiego w Płocku ku Jasnej Górze.
Drodzy Bracia i Siostry! Cała Biblia przeniknięta jest tajemnicą ludzkiej wędrówki. Czyż Ojcem naszej wiary nie jest biblijny Abraham, ubogi i prosty człowiek, kupiec, który na głos Boga opuszcza bezpieczne miejsce dotychczasowego życia i szuka Ziemi Obiecanej? Abraham nigdy nie zwątpił w Boga. I nigdy nie przestał ufać, że Bóg bezpiecznie prowadzi człowieka w przyszłość, nawet jeśli ścieżki ku tej przyszłości pokrywa ciemność niewiedzy. Czyż Ojcem naszej moralności nie jest biblijny Mojżesz, prorok Dekalogu, patriarcha, który wyprowadził Lud Boży z niewoli egipskiej? Mojżesz lękał się wielkich zamysłów Boga, ale zawsze ulegał Jego woli, łamiąc się i walcząc niekiedy z sobą samym. Czyż Ojcem wreszcie naszego sposobu świadczenia o Ewangelii nie jest biblijny Paweł z Tarsu, który nawrócony pod Damaszkiem przez samego Pana, nigdy już nie szukał dla siebie stałego miejsca, lecz przemierzył prawie cały ówczesny, cywilizowany świat, aby słowem i życiem zaświadczyć o Zmartwychwstałym. Tak właśnie wędrówka i pielgrzymowanie do Boga i dla Boga potwierdzało wiarę patriarchów i świętych.
Tak jest również i dzisiaj! Czyż to nie Duch Święty pobudza rokrocznie tak wielu z nas, aby pozostawić wygodne życie i iść w modlitewnym trudzie ku Jasnej Górze? Pielgrzymka jest dla ludzi, których nie zadowolą w życiu łatwe odpowiedzi i którzy poszukują wiary mocnej jak skała. To w sercach pielgrzymów zanoszone są do jasnogórskiego sanktuarium nieraz bolesne, życiowe intencje naszych rodzin i społeczności. Jestem pewien, że niejedna rodzina uniknęła rozbicia właśnie dlatego, że ktoś nawet niezauważony ofiarował Bogu owoce pielgrzymiej pokuty. To podczas pielgrzymki setki osób nabywają duchowej, pogłębionej formacji, przywracają blask swojemu człowieczeństwu oraz umacniają fundamenty chrześcijaństwa. Nie potrafimy nawet policzyć, ilu z nas wybrało się na pielgrzymkę i wróciło odmienionym, przyjaznym, braterskim i pełnym pokoju człowiekiem. To pielgrzymka, jej niepowtarzalny klimat, urok i prostota sprawia, że szczególnie ludzie młodzi zaczynają inaczej postrzegać Kościół, który nie jest wcale zimnym urzędem, ale wspólnotą wiary, w której każdy może odnaleźć swoje, twórcze, osobiste miejsce zaangażowania. Wreszcie to pielgrzymka od lat jest przestrzenią istotnych poszukiwań, a nieraz ważnych sporów społecznych, które niejednokrotnie doprowadziły wielu z nas do zmiany postaw wobec Ojczyzny i przyśpieszały konieczne przemiany w strukturach lokalnych społeczności. Każdy bowiem pielgrzym wyrusza ku Jasnej Górze z bagażem doczesnych spraw, nieraz z bólem serca, z duszą pełną niepewności – lecz zachowując czystą intencję, znajduje światło prawdy i samego Boga!
Pragnę w tym miejscu również podziękować wszystkim osobom – naszym księżom i wiernym świeckim, którzy na przestrzeni trzydziestu lat bezinteresownie współtworzyli i wciąż tworzą ducha naszej diecezjalnej Pielgrzymki. Serdeczne „Bóg zapłać” za Wasz trud i zaangażowanie! Dziękuję też wszystkim pielgrzymom, którzy choćby raz przeżyli te niezwykłe rekolekcje w drodze, wnosząc do rodzin i parafii tylko Bogu znane owoce nawrócenia. Jestem w pełni świadom, że są wśród nas tacy, którzy dzięki pielgrzymce pogłębili, a nawet ocalili swoją wiarę. Czy nie warto ponownie wrócić na pątniczy szlak ku Jasnej Górze? Wiem, że tych słów słuchają również ci nasi bracia, którym ciąży na sercu rozczarowanie, zniechęcenie, zagubienie, bezradność. Czy nie warto zaufać raz jeszcze Bogu, podejmując trud pielgrzymiej pokuty by zostać wysłuchanym? Znam wreszcie dobrze pragnienia młodych serc, autentycznie poszukujących Boga. Bądźcie pewni, że pielgrzymka jest doskonałą szkołą kontaktu z Jezusem.
Kochani Diecezjanie! Już w lipcu duszpasterze Waszych parafii przypomną wszystkim o jasnogórskiej pielgrzymce, która wyruszy po raz trzydziesty z Płocka w dniu 6 sierpnia 2011 r. We wszystkich parafiach naszej diecezji rozpoczną się pielgrzymkowe zapisy. Proszę, abyście odważnie wsłuchiwali się w wewnętrzne natchnienia, które Duch Święty kieruje do każdego z nas jako osobiste zaproszenie i wezwanie. Każdego z pielgrzymów jasnogórskich oraz wszystkich Diecezjan zawierzam opiece Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Polski. Życząc wszystkim, a szczególnie dzieciom i młodzieży dobrych, bezpiecznych i owocnych wakacji - czekam także z nadzieją na nasze spotkanie na pielgrzymim szlaku w sierpniu!
Płock, dnia 13 czerwca 2011r.
List Biskupa Płockiego z okazji XXX Pielgrzymki na Jasną Górę
z okazji XXX Pieszej Pielgrzymki
Diecezji Płockiej na Jasną Górę
„Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i udzielanie się Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi!” (2 Kor 13,13). Pozdrawiam Was, Umiłowani Bracia i Siostry, słowami św. Pawła kończącymi jego 2 List do mieszkańców Koryntu. To pozdrowienie zapisane w dzisiejszym drugim czytaniu liturgii słowa odsłania nam jedną z największych tajemnic naszej wiary, misterium dotyczące samej istoty Boga – Jednego w trzech Osobach.
Tej niedzieli – w uroczystość Trójcy Przenajświętszej, chcemy pokornie kontemplować tę tajemnicę. Św. Jan w sercu swojej Ewangelii poucza nas dziś: „Bóg tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w Niego wierzy nie zginął, ale miał życie wieczne”. Tydzień temu doświadczyliśmy osobiście w liturgii, że ten Umiłowany Syn Boży - Ukrzyżowany i Zmartwychwstały Jezus posłał nam Ducha Pocieszyciela, Ducha Świętości i Miłości, który jako trzecia Osoba Boska uczy nas wierzyć we wszystko, co sam Pan nam objawił.
Moi Drodzy, od pierwszych chwil mojej biskupiej posługi w naszej diecezji, wyraźnie rozumiałem i odczuwałem, że w sercu Kościoła Płockiego bije silne i ożywcze tętno ducha modlitwy i nawrócenia ku Trójjedynemu Bogu, także poprzez pokutę, umartwienie i zadośćuczynienie. Spotykałem tu bowiem od początku kapłanów i ludzi świeckich, starszych i młodych, którzy autentycznie poszukiwali żywego Boga, odkrywali głębiej sens Ewangelii oraz szczerze pragnęli prawdziwej odnowy Kościoła, odważnie wychodzącego naprzeciw coraz bardziej skomplikowanym potrzebom współczesnego człowieka.
Jedną z wielu rzeczywistości duchowych, w których tak przejrzyście ujawnia się radykalny duch Nowej Ewangelizacji świata, jest Piesza Pielgrzymka Diecezji Płockiej na Jasną Górę. Czas planowania rozpoczynających się za kilka dni wakacji i okrągła, trzydziesta rocznica naszej Płockiej Pielgrzymki jest dla mnie przynagleniem, aby wśród różnych propozycji turystycznych, wypoczynkowych czy duchowych – zwrócić Waszą uwagę i zachęcić do podjęcia trudu pielgrzymowania.
Staram się wiernie od kilku lat, w pierwszych dniach sierpnia, w miarę moich możliwości, uczestniczyć w tym tak ważnym apostolskim przedsięwzięciu naszej diecezji. Ufam, że jest to pożyteczne dla postępu wiary lokalnego Kościoła, aby jego biskup sam stawał się pątnikiem i przychodził do Jezusa podobnie, jak jeden z ewangelicznych pielgrzymów, proszących Jana Chrzciciela ze skruchą o oczyszczenie i umocnienie nad rzeką Jordan. Cieszę się spotykając co roku podczas pielgrzymki tak wielu ludzi, szczerze pragnących nawrócenia i odkrywających na nowo zapomniane źródła życia wewnętrznego. Gdy głoszę konferencje na pątniczym szlaku, gdy spowiadam, gdy rozmawiam z pielgrzymami podczas chwil odpoczynku, wierzę, że i dziś są uczniowie Jezusa z Nazaretu, których dusze nie postarzały się i którzy zachowali tak potrzebną dla świadczenia o Zmartwychwstałym duchową sól entuzjazmu wiary. Budujące jest to, że nasza sierpniowa pielgrzymka wciąż pociąga ludzi, których nie zadowalają tak liczne dziś i niebezpieczne duchowe iluzje, powierzchowne szkoły modlitwy, czy zjawiska będące zaledwie namiastką prawdziwego doświadczenia Boga. Płoccy pielgrzymi pragną czegoś więcej i podczas dziewięciu dni rekolekcji w drodze przyjmują zdrowy pokarm duchowy oparty na rzeczywistej doktrynie Kościoła, pracują solidnie nad usunięciem swoich wad, spowiadają się szczerze i otwarcie, oraz karmią się na pokutnym szlaku Chlebem Eucharystii. Również i w tym roku czekam już i pragnę uczestniczyć w pieszej pielgrzymce, która po raz trzydziesty, 6 sierpnia, wyruszy ze Wzgórza Tumskiego w Płocku ku Jasnej Górze.
Drodzy Bracia i Siostry! Cała Biblia przeniknięta jest tajemnicą ludzkiej wędrówki. Czyż Ojcem naszej wiary nie jest biblijny Abraham, ubogi i prosty człowiek, kupiec, który na głos Boga opuszcza bezpieczne miejsce dotychczasowego życia i szuka Ziemi Obiecanej? Abraham nigdy nie zwątpił w Boga. I nigdy nie przestał ufać, że Bóg bezpiecznie prowadzi człowieka w przyszłość, nawet jeśli ścieżki ku tej przyszłości pokrywa ciemność niewiedzy. Czyż Ojcem naszej moralności nie jest biblijny Mojżesz, prorok Dekalogu, patriarcha, który wyprowadził Lud Boży z niewoli egipskiej? Mojżesz lękał się wielkich zamysłów Boga, ale zawsze ulegał Jego woli, łamiąc się i walcząc niekiedy z sobą samym. Czyż Ojcem wreszcie naszego sposobu świadczenia o Ewangelii nie jest biblijny Paweł z Tarsu, który nawrócony pod Damaszkiem przez samego Pana, nigdy już nie szukał dla siebie stałego miejsca, lecz przemierzył prawie cały ówczesny, cywilizowany świat, aby słowem i życiem zaświadczyć o Zmartwychwstałym. Tak właśnie wędrówka i pielgrzymowanie do Boga i dla Boga potwierdzało wiarę patriarchów i świętych.
Tak jest również i dzisiaj! Czyż to nie Duch Święty pobudza rokrocznie tak wielu z nas, aby pozostawić wygodne życie i iść w modlitewnym trudzie ku Jasnej Górze? Pielgrzymka jest dla ludzi, których nie zadowolą w życiu łatwe odpowiedzi i którzy poszukują wiary mocnej jak skała. To w sercach pielgrzymów zanoszone są do jasnogórskiego sanktuarium nieraz bolesne, życiowe intencje naszych rodzin i społeczności. Jestem pewien, że niejedna rodzina uniknęła rozbicia właśnie dlatego, że ktoś nawet niezauważony ofiarował Bogu owoce pielgrzymiej pokuty. To podczas pielgrzymki setki osób nabywają duchowej, pogłębionej formacji, przywracają blask swojemu człowieczeństwu oraz umacniają fundamenty chrześcijaństwa. Nie potrafimy nawet policzyć, ilu z nas wybrało się na pielgrzymkę i wróciło odmienionym, przyjaznym, braterskim i pełnym pokoju człowiekiem. To pielgrzymka, jej niepowtarzalny klimat, urok i prostota sprawia, że szczególnie ludzie młodzi zaczynają inaczej postrzegać Kościół, który nie jest wcale zimnym urzędem, ale wspólnotą wiary, w której każdy może odnaleźć swoje, twórcze, osobiste miejsce zaangażowania. Wreszcie to pielgrzymka od lat jest przestrzenią istotnych poszukiwań, a nieraz ważnych sporów społecznych, które niejednokrotnie doprowadziły wielu z nas do zmiany postaw wobec Ojczyzny i przyśpieszały konieczne przemiany w strukturach lokalnych społeczności. Każdy bowiem pielgrzym wyrusza ku Jasnej Górze z bagażem doczesnych spraw, nieraz z bólem serca, z duszą pełną niepewności – lecz zachowując czystą intencję, znajduje światło prawdy i samego Boga!
Pragnę w tym miejscu również podziękować wszystkim osobom – naszym księżom i wiernym świeckim, którzy na przestrzeni trzydziestu lat bezinteresownie współtworzyli i wciąż tworzą ducha naszej diecezjalnej Pielgrzymki. Serdeczne „Bóg zapłać” za Wasz trud i zaangażowanie! Dziękuję też wszystkim pielgrzymom, którzy choćby raz przeżyli te niezwykłe rekolekcje w drodze, wnosząc do rodzin i parafii tylko Bogu znane owoce nawrócenia. Jestem w pełni świadom, że są wśród nas tacy, którzy dzięki pielgrzymce pogłębili, a nawet ocalili swoją wiarę. Czy nie warto ponownie wrócić na pątniczy szlak ku Jasnej Górze? Wiem, że tych słów słuchają również ci nasi bracia, którym ciąży na sercu rozczarowanie, zniechęcenie, zagubienie, bezradność. Czy nie warto zaufać raz jeszcze Bogu, podejmując trud pielgrzymiej pokuty by zostać wysłuchanym? Znam wreszcie dobrze pragnienia młodych serc, autentycznie poszukujących Boga. Bądźcie pewni, że pielgrzymka jest doskonałą szkołą kontaktu z Jezusem.
Kochani Diecezjanie! Już w lipcu duszpasterze Waszych parafii przypomną wszystkim o jasnogórskiej pielgrzymce, która wyruszy po raz trzydziesty z Płocka w dniu 6 sierpnia 2011 r. We wszystkich parafiach naszej diecezji rozpoczną się pielgrzymkowe zapisy. Proszę, abyście odważnie wsłuchiwali się w wewnętrzne natchnienia, które Duch Święty kieruje do każdego z nas jako osobiste zaproszenie i wezwanie. Każdego z pielgrzymów jasnogórskich oraz wszystkich Diecezjan zawierzam opiece Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej Polski. Życząc wszystkim, a szczególnie dzieciom i młodzieży dobrych, bezpiecznych i owocnych wakacji - czekam także z nadzieją na nasze spotkanie na pielgrzymim szlaku w sierpniu!
Wasz Biskup Piotr
Płock, dnia 13 czerwca 2011r.
24,244,954 unikalnych wizyt